Κατηγορία Ανακοίνωση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ καλεί τα μέλη της να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση των εργατικών σωματείων και φορέων Αθήνας και Πειραιά που γίνεται  με αφορμή την άφιξη μηχανοκίνητης πορείας διαμαρτυρίας εργαζομένων και δημοτών του Δήμου Πάτρας το Σάββατο 29 Γενάρη 11.30 πμ στο Σύνταγμα.  Η κινητοποίηση οργανώθηκε εξαιτίας των συσσωρευμένων και ιδιαίτερα οξυμένων προβλημάτων σήμερα  που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά νοικοκυριά και τα οποία βέβαια προβλήματα  δεν αφορούν μόνο τους συναγωνιστές δημότες από την Πάτρα αλλά όλο το λαό .

 Σε αυτά ( φτώχεια, ανεργία , έλλειψη περίθαλψης, δυσλειτουργίες στην Παιδεία κλπ), που έχουν γιγαντωθεί λόγω της πανδημίας, έχει προστεθεί η ακρίβεια των τελευταίων μηνών σε βασικά ήδη πρώτης ανάγκης και  οι επιπτώσεις που δημιουργήθηκαν εξ αιτίας των καιρικών φαινομένων των τελευταίων ημερών  , ιδιαίτερα στην Εύβοια και Αττική. Όλα αυτά  κάνουν επιτακτική την ανάγκη ο λαός να οργανωθεί και να παλέψει για να αντικρούσει την αντιλαϊκή πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης, που είναι  παρόμοια  με των προηγούμενων.

 Ο λαός να μετατρέψει την αγανάκτηση του σε αγώνα και διεκδίκηση των αιτημάτων του , παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια του . Η πάλη είναι αναγκαία , η αλληλεγγύη το όπλο μας!

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!!

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ καταγγέλλει την προκλητική ενέργεια οπαδών του  Ηλ. Κασσιδιάρη,  καταδικασμένου από τον Ελληνικό λαό  στελέχους της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, να  ρίξουν τρικ έξω από τα γραφεία της στο Μουσείο Μακρονήσου ( Αγίων Ασωμάτων 31 – Θησείο ) με τα οποία  καλούσαν σε ψήφισή  του σε επερχόμενες εκλογές.  Δεν είναι τυχαίο ότι η ενέργεια αυτή έγινε χτες 2/9/21 ημέρα θανάτου του συνθέτη αγωνιστή και Μακρονησιώτη κρατούμενου Μίκη Θεοδωράκη.

Δηλώνουμε απερίφραστα ότι τα φασιστοειδή, που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες, δεν πρόκειται να τρομοκρατήσουν τα μέλη και τους φίλους της ΠΕΚΑΜ . Αντίθετα θα μας βρούνε μπροστά τους διότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αταλάντευτα  στα βήματα των κρατουμένων αγωνιστών της  Μακρονήσου ενάντια στο σύστημα που έθρεψε  το φασισμό  και που σήμερα εξακολουθεί να τον αναπαράγει.

                                                                                                Αθήνα , 3/9/2021

Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετούμε το μεγάλο μουσικοσυνθέτη , αντιστασιακό  και Μακρονησιώτη αγωνιστή ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ . Η ζωή του ήταν συνυφασμένη με τους μεγάλους λαϊκούς αγώνες της δρακογενιάς του, της γενιάς της ΕΑΜικης Αντίστασης , στην οποία πήρε μέρος ως από τα 17 χρόνια του και από τους οποίους εμπνεύστηκε . Για τις ιδέες του και την αγωνιστική του δράση στην Αντίσταση κατά του φασισμού – ναζισμού και στις μάχες της Αθήνας το Δεκέμβρη του 44, εξορίστηκε μαζί με άλλους χιλιάδες συντρόφους του στην Ικαρία και βασανίστηκε άγρια στη συνέχεια στη Μακρόνησο . Πάλεψε για προκοπή του λαού , για τα λαϊκά συμφέροντα στην μετεμφυλιακή Ελλάδα.  Ήταν ο ίδιος ο συνθέτης μέρος του λαϊκού κινήματος.

Το εμβληματικό έργο του έγινε το τραγούδι χιλιάδων κατατρεγμένων και αγωνιστών της δικής του γενιάς και των επόμενων στην περίοδο της δικτατορίας και στη συνέχεια της μεταπολίτευσης. Σήμερα η μελοποιημένη και χιλιοτραγουδισμένη ποίηση του Γ. Ρίτσου ( Ρωμιοσύνη, Επιτάφιος ) , του Οδ. Ελύτη ( Άξιον Εστί ) και άλλων μεγάλων ποιητών συντροφεύει στους αγώνες, στις πορείες , στις απεργίες τους σημερινούς αγωνιστές, δίνοντάς τους δύναμη και ελπίδα στον αγώνα τους. Πάλλονται οι καρδιές στις λεωφόρους σε κάθε απεργία, σε κάθε Επέτειο του Πολυτεχνείου κάτω από αφίσες και τις κόκκινες σημαίες της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων  με τα τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη που έγιναν χτήμα του Λαού μας και όλων των Λαών του Κόσμου που αγωνίζονταν για Ψωμί και Ελευθερία. Τα τραγούδια του Μίκη συντρόφευσαν και εμάς  πάνω στο ματωμένο βράχο της Μακρονήσου δεκάδες φορές , όταν στις εκδηλώσεις μας  τιμούσαμε τους Μακρονησιώτες αγωνιστές.

 Γι’ αυτό είναι σαν να μην έφυγε ο Μίκης από τη ζωή. Το έργο του θα ταξιδέψει ξανά και ξανά σε δρόμους των μεγάλων πόλεων , στη Μακρόνησο , στη Γυάρο και στους τόπους Λευτεριάς , προκαλώντας ανάταση ψυχής στη σημερινή και τις επόμενες γενιές των απογόνων των Μακρονησιωτών  συντρόφων του, για να βρίσκουμε πάντα τη δύναμη να συνεχίζουμε για όσα πάλεψαν εκείνοι κι ο Μίκης , μέχρι να «σημάνουν οι καμπάνες»  , μέχρι την τελική Νίκη !!

Αθάνατος !!

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΙΩΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΚΑΜ ΣΕ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΝΕΟΥ ΔΣ ΚΑΙ ΕΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΙΟΥΛΗ 2021 ΚΑΙ ΩΡΑ 7ΜΜ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ ( ΑΓ. ΑΣΩΜΑΤΩΝ 31 – ΘΗΣΕΙΟ ) .

ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΠΕΚΑΜ

Η ΠΕΚΑΜ αποχαιρετά τη συναγωνίστρια, μαχήτρια του ΔΣΕ και μέλος της Θεώνη Μελετέα που “έφυγε” από τη ζωή πλήρης ημερών την Κυριακή 27/6/2021. Εκφράζουμε στην οικογένεια της τα θερμά μας συλλυπητήρια . Η κηδεία θα γίνει την Τετάρτη 30/6/2021 και ώρα 11πμ στο Νεκροταφείο Αμαρουσίου.

Έφυγε από την ζωή το πρωί της Κυριακής 25/10/2020, ο αγωνιστής Μακρονησιώτης Σωτήρης Βουγιουκλάκης. Γεννήθηκε στο χωριό Λάγια Λακωνίας το 1923. Στο βιογραφικό του σημείωμα παραθέτει τα εξής: «Τον Σεπτέμβριο του 1942 οργανώθηκα στο ΕΑΜ και τον Γενάρη του 1944 οργανώθηκα στο ΚΚΕ από τον υπαστυνόμο Α΄ Γεράσιμο Γκαβάγια. Με τα Δεκεμβριανά, στις 3 Δεκέμβρη που κτυπήθηκε το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, αποχώρησα από το Γ΄ Αστυνομικό Τμήμα Αθηνών που υπηρετούσα και προσχώρησα στη Πολιτοφυλακή Βύρωνα. Εκτελούσα αστυνομική υπηρεσία στη Πολιτοφυλακή μέχρι την υποχώρηση του ΕΛΑΣ από την Αθήνα, περνώντας στη παρανομία μέχρι την υπογραφή της Βάρκιζας. Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1947 (24 Δεκέμβρη), στις 3 τα ξημερώματα με συνέλαβε το παράρτημα ασφαλείας Παγκρατίου και αφού με κράτησαν περίπου 18 ημέρες προσπαθώντας να μου αποσπάσουν δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ, πότε με υποσχέσεις ότι αν τους δώσω την δήλωση θα με στείλουν στην σχολή Υπαστυνόμων και θα με κάνουν αξιωματικό και πότε με το ξύλο και τις απειλές κι αφού δήλωση δεν έπαιρναν στο τέλος μου έδωσαν το χαρτί της εξορίας μου για Ικαρία, το οποίο ευχαρίστως το υπέγραψα. Στην Ικαρία κατέληξα στο χωριό Χρηστός Ραχών στη βόρεια Ικαρία όπου και παρέμεινα μέχρι την διάλυση των τόπων εξορίας από τα νησιά του Αιγαίου και την μεταφορά όλων των εξόριστων στη Μακρόνησο. Στις 20 Μάη 1949 με μετέφεραν με αρματαγωγό του στρατού από τις Ράχες στη Μακρόνησο, στο βόρειο μέρος του νησιού στον Αγ. Γιώργη, όπου είχαν οργανώσει το στρατόπεδο των πολιτικών εξόριστων Μακρονήσου, υπό την διοίκηση της Χωροφυλακής. Σ’ αυτό το στρατόπεδο έμεινα μέχρι την διάλυση του πολιτικού στρατοπέδου τον Δεκέμβρη του 1950 και με μετέφεραν στο στρατιωτικό στρατόπεδο, στο Β΄ τάγμα (Β.Ε.Τ.Ο.), όπου μας παρέλαβε ο στρατός από την Χωροφυλακή, με διοικητή τον αρχιβασανιστή Τζανετάτο. Εκεί άρχισε η “αναμόρφωση” με παντός είδους φριχτά βασανιστήρια, γεμίζοντας τα τρελλοκομεία Αττικής. Εμένα, μετά από 4 μήνες στο ΒΕΤΟ, τον Μάρτιο του 1951 μαζί με άλλους 35 συντρόφους συνεξόριστους μου σε άθλια κατάσταση και έχοντας χάσει πλέον κάθε επαφή με το περιβάλλον από τα βασανιστήρια μας μετέφεραν στο Νευρολογικό τμήμα του 401 Νοσοκομείου Αθηνών, στο θάλαμο Λυράκη όπου και παρέμεινα 4 μήνες. Μετά μας μετέφεραν και πάλι στη Μακρόνησο για να συνεχίσουν τα βασανιστήρια, όπου με έντυσαν και φαντάρο γιατί είχα κηρυχθεί λιποτάχτης, προσπαθώντας να αποσπάσουν τη δήλωση αποκήρυξης του Κόμματος, που τελικά ΠΟΤΕ δεν πήραν. Εκεί παρέμεινα μέχρι τη διάλυση του ΒΕΤΟ τον Σεπτέμβριο του 1952 ( έμεινα συνολικά 30 μήνες) και ενώ ήδη είχαν αρχίσει και άδειαζαν το στρατόπεδο των πολιτικών κρατουμένων. Εκεί μου έδωσαν και ένα φύλλο χαρτιού που έγραφε ότι απολύομαι ως Σκαπανέας.» ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει τη Τρίτη 27/10/2020 και ώρα 12.30 μ.μ. στο Νεκροταφείο Καισαριανής. Επιθυμία του αποθανόντος και της οικογένειας του είναι αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν για την οικονομική ενίσχυση του Κόμματος.

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ με θλίψη αποχαιρετά το μέλος της, συναγωνιστή Σωτήρη Βουγιουκλάκη, που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών την Κυριακή 25/10/20 και εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένειά του .

Ο σ. Σωτήρης είναι από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα αυταπάρνησης και αυτοθυσίας που διέκριναν τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές στα δύσκολα χρόνια της ταξικής αναμέτρισης με το αστικό κράτος της περιόδου 1940-1949. Υπηρετώντας στην αστική χωροφυλακή, μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944, προτίμησε να εγκαταλήψει τη θέση του για να ενταχθεί στις γραμμές του ΕΛΑΣ και να συμπορευτεί στο δίκαιο αγώνα του εργαζόμενου λαού για την κατάργηση της ανθρώπινης εκμετάλλευσης. Μετά την υποχώρηση του ΕΛΑΣ σπό την Αθήνα περνά στην παρανομία, μέχρι που συλλαμβάνεται παραμονή Χριστουγέννων του 1947. Η σταθερή άρνησή του να υπογράψει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ, τον οδηγεί στο δρόμο της εξορίας, αρχικά στην Ικαρία και στη συνέχεια από το Μάη του 1949 στο στρατόπεδο πολιτικών εξορίστων της Μακρονήσου. Μετά τη διάλυση του στρατοπέδου το 1950, μεταφέρεται στο «αναμορφωτήριο» του Β΄ΕΤΟ, όπου τα βασανιστήρια του αρχιβασανιστή Τζανετάτου στέλνουν όσους δεν λύγισε ο θάνατος, στα ψυχιατρεία. Ανάμεσά τους και ο σ. Σωτήρης. Η ιστορία της εξορίας του κλείνει το Σεπτέμβρη του 1952, σχεδόν ταυτόχρονα με τη διάλυση του στρατοπέδου της Μακρονήσου. .

Ο σ. Σωτήρης στάθηκε όρθιος, αλύγιστος , αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση αποκήρυξης των ιδανικών που τον εντάσσουν σήμερα ανάμεσα σε αυτούς που έγραψαν με τη δράση και τη στάση τους τις πιό λαμπρές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του εργατικού – λαϊκού κινήματος της Ελλάδας. Σύντροφε Σωτήρη για μας θα είσαι πάντα ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!!

ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕΚΑΜ