Κατηγορία Ανακοίνωση

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ

Στο Νότιο λιμάνι από όπου περνούσαν στο ΑΕΤΟ οι κρατούμενοι και μετά μέχρι το 1948 οι γυναίκες στο επισκεπτήριο.

Στο άγαλμα της Μάνας για το προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφάνων

κατάθεση στεφάνων από ΚΝΕ και ΚΚΕ Λαυρίου

Στο πρώην 2ο δημοτικό σχολείο όπου κρατούνταν οι Μακαρονησιώτες κατηγορούμενοι (θύματα που τους βάφτισαν στασιαστές) μετά τη μεγάλη σφαγή του ΑΕΤΟ ( 29/2-1/3/2025).

Μπροστά στο κτίριο ΕΥΤΕΡΠΗ όπου δικάστηκαν στο Έκτακτο Στρατοδικείο οι Μακρονησιωτες κατηγορούμενοι.

Το κτίριο ΕΥΤΕΡΠΗ που σήμερα ανακαινίζεται μετά από αίτημα της ΠΕΚΑΜ και είχε τοποθητηθεί από την Ένωσή πλάκα το 2022 για το έκτακτο στρατοδικείο

Το πανό που κρέμασε στην είσοδο του Νεκροταφείου Λαυρίου η Ένωσή μας με τα ονόματα 48 Μακρονησιωτών ηρώων που τάφηκαν εκεί . Ανάμεσά τους ο  Γ. Σαμπατάκος και ο Δ. Τατάκης  που πέθαναν μετά από φρικτά βασανιστήρια

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ 1/6/2025

                              78  ΧΡΟΝΙΑ  ΜΕΤΑ  ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ  ΤΩΝ  ΜΑΚΡΟΝΗΣΙΩΤΩΝ  ΗΡΩΩΝ
Πραγματοποιήθηκε  την Κυριακή 1/6  στο Λαύριο ο ιστορικός περίπατος που διοργάνωσε η ΠΕΚΑΜ με μεγάλη συμμετοχή απογόνων Μακρονησιωτών και φίλων της ΠΕΚΑΜ , με θέμα : “78 χρόνια απο την έναρξη της λειτουργίας του κολαστηρίου  της Μακρονήσου.  Βαδίζουμε στους δρόμους του Λαυρίου,  στα χνάρια  που άφησαν οι Μακρονησιώτες ήρωες”.
Ο περίπατος ξεκίνησε από το  νότιο  λιμάνι του Λαυρίου, όπου ο Β. Μόσχος μέλος του τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ως ξεναγός,  αναφέρθηκε στην συγκρότηση των ταγμάτων της Μακρονήσου.  Στο σημείο αυτό  , ήταν εγκατεστημένο το Μεταγωγών, απ’ όπου και μεταφέρονταν με καϊκια οι στρατευμένοι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  στη Μακρόνησο.
 Η ξενάγηση συνεχίστηκε στο εμβληματικό μνημείο της Μάνας,  έργο του γλύπτη  Μιχάλη Κάσση, όπου ο Β. Μόσχος αναφέρθηκε  στο συμβολισμό του έργου και του ρόλου της γυναίκας , αδελφής,  μάνας στην αντοχή και  στην αλύγιστη στάση των ηρώων Μακρονησιωτών για να μην υπογράψουν δήλωση μετανοίας . Ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφάνων από την Μ. Αποστολάκου, εκ μέρους του Δ.Σ. της ΠΕΚΑΜ,  Γιάννη Ανανιάδη μέλους της ΤΕ Μεσογείων – Λαυρεωτικής του ΚΚΕ ,  Γ. Κωστάλα μέλους του ΣΠ Αττικής της ΚΝΕ  και Κ.Πόγκα  και Α. Μέντη εκ μέρους του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ Λαυρίου .
Επόμενος σταθμός ήταν
το Πνευματικό Κέντρο Λαυρίου,  πρώην 2ο Δημοτικό Λαυρίου, όπου ο Β. Μόσχος αναφέρθηκε στη Μεγάλη Σφαγή του ΑΕΤΟ (29/2-1/3/1948) και στις αιτίες που την προκάλεσαν , όταν δηλ. μαίνονταν ο εμφύλιος και οι στρατιωτικοί ταγοί της αστικής εξουσίας ήθελαν πάση θυσία να κάμψουν το φρόνημα  των  αλύγιστων  στρατιωτών του  ΑΕΤΟ (Κόκκινο Τάγμα), που παρά τα βασανιστήρια αρνούνταν να υπογράψουν δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του ΚΚΕ.
Το μακελειό ακολούθησε η σύλληψη των δήθεν στασιαστών του ΑΕΤΟ , η μεταφορά και παραμονή τους στο κτίριο αυτό ( 2ο δημ σχολείο) και η Δίκη τους την άνοιξη του 1948 στο Έκτακτο στρατοδικείο,  στην τότε Αίθουσα της Φιλαρμονικής ” ΕΥΤΕΡΠΗ” , που ήταν ο επόμενος σταθμός του περιπάτου.
 Στο κτίριο αυτό ,που σήμερα  επισκευάζεται από το Δήμο  μετά από αίτημα  και της ΠΕΚΑΜ, ο Β. Μόσχος αναφέρθηκε στα γεγονότα της δίκης παρωδίας των Κρατουμένων Μακρονησιωτών.
 Ο ιστορικός περίπατος κατέληξε στο Νεκροταφείο του Λαυρίου,  όπου η ΠΕΚΑΜ τοποθέτησε πανό με τα ονόματα των 48 νεκρών Μακρονησιωτών που  τάφηκαν στο Νεκροταφείο Λαυρίου.  Ο Β. Μόσχος αναφέρθηκε σε όλους αυτούς τους αλύγιστους που άφησαν την τελευταία τους πνοή μετά από φρικτά βασανιστήρια στο θάνατονησι της Μακρονήσου και “έμειναν” στη γη του  Λαυρίου. Ειδικά αναφέρθηκε στις εμβληματικές μορφές των “αμετανόητων”, των “αδήλωτων” Δ. Τατάκη και Γ. Σαμπατάκου που η αλύγιστη στάση τους απέναντι στους βασανιστές τους έγινε πηγή αντοχής και έμπνευσης   για τους υπόλοιπους Μακρονησιώτες ήρωες.
Κλείνοντας και ανακεφαλαιώνοντας ο Β. Μόσχος τόνισε ότι το αστικό κράτος χρησιμοποίησε βία , εκφοβισμούς,  διώξεις Αγωνιστών και Κομμουνιστών της περιόδου 1941-1949 γιατί έβλεπε ότι έχανε την εξουσία και έπρεπε πάση θυσία να αντιστρέψει αυτήν την κατάσταση. Τέλος τόνισε: ” η Μακρόνησος είναι ένα σημαντικό μέγεθος κυρίως ως πεδίο της ταξικής πάλης. Από τη μια μεριά ως απόδειξη της βαρβαρότητας και της απουσίας αναστολών όταν η αστική τάξη υπερασπίζεται τον εαυτό της και από την άλλη ως αγώνας, ως άθλος , ως προεργασία, ως παράδειγμα ενός άλλου κόσμου της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση”.
Στη συνέχεια οι  συμμετέχοντες , μέλη και φίλοι της ΠΕΚΑΜ, τραγούδησαν το ” Πέσατε θύματα ” και έδωσαν υπόσχεση ,τιμώντας τους νεκρούς και όλους τους αγωνιστές της Μακρονήσου, να συνεχίσουν τον αγώνα τους μαζί με όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Τέλος διαβάστηκε η ανακοίνωση του ΔΣ της ΠΕΚΑΜ για τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη και δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον αγώνα των απογόνων των Μακρονησιωτών και φίλων της ΠΕΚΑΜ κατά του σημερινού προσώπου του ιμπεριαλισμού στα μέτωπα του πολέμου και στην απαίτηση για τερματισμό τους καθώς και για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους πολέμους της ΕΕ, ΗΠΑ, και ΝΑΤΟ.

Να σταματήσει εδώ και τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ (Π.Ε.Κ.Α.Μ.)
ΑΓ. ΑΣΩΜΑΤΩΝ 31 – ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 2103247820. E-MEIL : info@pekam.org

Να σταματήσει εδώ και τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού
Η Πανελλήνια Ενωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) καταδικάζει για άλλη μια φορά τις συνεχιζόμενες πολύμορφες δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα που οδηγούν στην γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης. Η ένταση της δολοφονικής στρατηγικής της Ισραηλινής κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα , εκτός απο τις επιθέσεις του στρατού περιλαμβάνει και τον αποκλεισμό, ακόμα και της μικρής διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, με αποτέλεσμα να καταδικάζεται με θάνατο λόγω λιμού ο άμαχος πληθυσμός που ανάμεσα του βρίσκονται χιλιάδες παιδιά. Η πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου συνδέεται με τα μονοπωλιακά συμφέροντα στην περιοχή και στα πλαίσια των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστών έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Η ΠΕΚΑΜ, οι απόγονοι των Μακρονησιωτών, δηλώνουμε ότι θα αντιπαλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις την ιμπεριαλιστική πολιτική, που κάποτε πριν 80 χρόνια, καταδίκασε σε βασανιστήρια, σωματικά και ψυχικά, ακόμα και στο θάνατο χιλιάδες κρατούμενους στη Μακρόνησο για να τους εξαναγκάσει να αλλάξουν την ιδεολογία τους, να σταματήσουν να παλεύουν για την οικοδόμηση της δικής τους κοινωνίας, που δεν θα χωρά η καπιταλιστική εκμετάλλευση και το αιματοκύλισμα των λαών που θρέφει το καπιταλιστικό κέρδος.
Είναι η ίδια αιτία που και σήμερα καταδικάζει με ακόμα σκληρότερο τρόπο σε θάνατο χιλιάδες παιδιά κι όλο τον Παλαιστινιακό λαό, έναν λαό που πολεμάει τη βία με αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής για το αυτονόητο δικαίωμα του να ζήσει ελεύθερος στη χώρα του.

Παλεύουμε για:
– Να σταματήσουν τώρα η γενοκτονία, οι βομβαρδισμοί κι η στέρηση τροφής, νερού και όλων των απαραίτητων για τα παιδιά και για το λαό της Παλαιστίνης.
– Να ανοίξουν όλες οι ανθρωπιστικοί οδοί προς τη Γάζα, προς την Παλαιστίνη, έτσι ώστε οι Παλαιστίνιοι να μπορούν να έχουν φαγητό, νερό, φάρμακα, γιατρούς και άμεσα να φτάσει στη Γάζα ανθρωπιστική βοήθεια.
– Η ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως κάθε στρατιωτική συνεργασία και στρατηγικής σημασίας συμφωνία με το Ισραήλ και να καταδικάσουν όλα τα κόμματα της πλουτοκρατίας το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ.
-Εδώ και τώρα όλα κόμματα να εφαρμόσουν την μοναδική ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής για άμεση αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους, στα όρια του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Καμία εμπλοκή, καμία συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο στην Παλαιστίνη, να γυρίσει πίσω η φρεγάτα και κάθε στρατιωτικό μονάδα που δρα εκτός συνόρων, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου.
Είμαστε αλληλέγγυοι με το λαό της Παλαιστίνης, γιατί πιστεύουμε ότι όσο και κι αν φαίνεται δύσκολο, ένας λαός μπορεί να νικήσει ακόμη και ένα παντοδύναμο, ιμπεριαλιστικό κράτος γιατί είναι δίκιο, γιατί είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας. Έχουμε ιστορική πείρα ως λαός από τη δεκαετία του ’40 που οι αστοί έλεγαν στο λαό να μην αντισταθεί στους φασίστες κατοχικούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους, αλλά ο λαός μεγαλούργησε με την ΕΑΜική αντίσταση ελευθερώνοντας την Ελλάδα.

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ , καλεί σε συμμετοχή στο συλλαλητήριο για να σταματήσει η σφαγή του Παλαιστινιακού λαού , το Σάββατο 31 Μάη στις 11 πμ , στο Πάρκο Ελευθερίας και πορεία στην Ισραηλινή πρεσβεία.

ΤΟ Δ.Σ. της ΠΕΚΑΜ

Ιστορικός περίπατος την Κυριακή 1 Ιούνη στο Λαύριο.

 

 

Ιστορικό περίπατο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) την Κυριακή 1 Ιούνη στο Λαύριο,  78 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του κολαστηρίου.
Η ξενάγηση θα γίνει από τον Βασίλη Μόσχο, ιστορικό, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ώρα συγκέντρωσης στις 10 το πρωί στο Ρολόι, στο νότιο λιμάνι του Λαυρίου.

Αναχώρηση με πούλμαν από τη στάση του Μετρό στο Μεταξουργείο, στις 9 το πρωί.

Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα: 210-3247820 και στα 6974-278797, 6972-828538, 6987-039945 και 6973-830726.

 

“Έφυγε” από τη ζωή η αγωνίστρια , μακρονησιώτισσα Πλουσία Λιακατά

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ με θλίψη αποχαιρετά την Πλουσία Λιακατά, που ήταν μέλος της, την ακλόνητη αγωνίστρια Μακρονησιώτισσα που έφυγε από κοντά μας την Παρασκευή 7/3, πλήρης ημερών.

Η Πλουσία γεννήθηκε στο Μεσολόγγι από οικογένεια ψαράδων. Σε μικρή ηλικία οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν σύνδεσμος με την καθοδήγηση του Κόμματος που είχε την έδρα της στο Βουνό. Συνελήφθη γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους κατά των Γερμανών κατακτητών και φυλακίσθηκε στο κτίριο της Γκεστάπο. Από εκεί κατάφερε να δραπετεύσει και ανέβηκε στο βουνό όπου και συναντήθηκε με τον αδελφό της, ο οποίος ήταν μέλος του ΚΚΕ και αντάρτης του ΕΛΑΣ. Εντάχθηκε και η ίδια στον ΕΛΑΣ, στην 13η Μεραρχία στο Καρπενήσι, στο μάχιμο δυναμικό του – γι’ αυτό και κουβαλούσε οπλοπολυβόλο.

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν με τις διώξεις και τις εκτελέσεις των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών από τις αστικές κυβερνήσεις, η Πλουσία συνέχισε να αγωνίζεται στο πλευρό του ΚΚΕ. Το 1948 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Ικαρία. Στη συνέχεια ακολουθεί την ίδια πορεία που ακολούθησαν χιλιάδες γυναίκες, που αρνήθηκαν να προδώσουν τις αξίες και τα «πιστεύω» τους: Χίος – Τρίκερι – Μακρόνησος. Η Πλουσία είναι μία από τις εκατοντάδες γυναίκες που αρνήθηκαν να υπογράψουν δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του κομμουνισμού στο θανατονήσι της Μακρονήσου. Γι’ αυτό και στα τέλη του 1950 μαζί με τις άλλες «αμετανόητες» συντρόφισσές της επέστρεψε στο Τρίκερι.

Όπλο που την κράτησε όρθια, όπως η ίδια έλεγε, ήταν η καλλιτεχνική δημιουργία που την βοηθούσε όπως και τις άλλες συνεξόριστές της να μην υποκύψουν στα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς, αλλά να διατηρήσουν την αγωνιστική στάση ζωής τους. Όπως η ίδια διηγούταν, ακόμα και στη Μακρόνησο που ήταν αδύνατη η καλλιτεχνική ενασχόληση, τα βράδια καθιστές μέσα στις σκηνές έκαναν σκετς για να γελάσουν και να εμψυχωθούν. Στους τόπους εξορίας εντάχθηκε σε θεατρικά σχήματα και χορωδίες. Εκεί διδάχθηκε τους παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς. Μετά την επιστροφή της από την εξορία, ασχολήθηκε επαγγελματικά με το χορό. Συνεργάστηκε την Ελένη Τσαούλη, την Δώρα Στράτου, την Δόμνα Σαμίου και δίδαξε χορό σε παιδιά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ίδια με καμάρι μιλούσε για τα χρόνια της δράσης της μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, αλλά και τα χρόνια στις εξορίες και τις φυλακές, σαν το μεγαλύτερο σχολείο, που διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της και της έδωσαν όλα τα εφόδια για να παλεύει παλικαρίσια στην προσωπική και την επαγγελματική της ζωή. Οι συναντήσεις και οι συζητήσεις μαζί της, το χαμόγελο και η αισιοδοξία της γίνονταν για μας μάθημα ζωής. Θα την θυμόμαστε πάντα.

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ προσφέρει στη μνήμη της, αντί για στεφάνι, το ποσό των 50 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας 8 Μάρτη 2025

 

Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ ( ΠΕΚΑΜ )  χαιρετίζει  τα εκατομμύρια των εργαζόμενων γυναικών σε όλο τον κόσμο,  που ακολουθώντας τα βήματα των εργατριών των υφαντουργείων  του Σικάγου,  δίνουν την ψυχή τους , τον καλύτερό τους  εαυτό  αλλά και τη ζωή τους ακόμη κατά των  διακρίσεων εναντίον τους , της εκμετάλλευσης , της αδικίας , των πολέμων  και της εξαθλίωσης για να ζήσουν οι ίδιες, οι σύντροφοί τους και τα παιδιά τους σε μια κοινωνία όπου οι εργαζόμενοι, γυναίκες και άντρες , θα έχουν στα χέρια τους τον πλούτο που παράγουν οι ίδιοι  για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών.

Η ΠΕΚΑΜ χαιρετίζει  τις χιλιάδες γυναίκες της χώρας μας, όλες τις μανάδες που, συγκλονισμένες από το έγκλημα στα Τέμπη, βγήκαν στο δρόμο του αγώνα, απαιτώντας να μην συγκαλυφθεί. Στις παλλαϊκές απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη  έδωσαν μαχητικό “παρών” πλάι  στους  άντρες συναδέλφους τους, με τις οικογένειές και τα παιδιά τους  για να διεκδικήσουν το δίκιο τους, τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους βροντοφωνάζοντας απέναντι στους μεγαλοεργοδότες  και τα κόμματα  που τους υπηρετούν  « ή τα κέρδη σας  ή  οι ζωές μας ! ».

Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις λαού και νεολαίας  έδωσαν την πιο αποστομωτική απάντηση στις κυβερνητικές απειλές των προηγούμενων ημερών,  στην εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς αλλά και στην κρατική βία και καταστολή και απέδειξαν ότι:

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον αποφασισμένο και οργανωμένο λαό που παλεύει για το δίκιο του.

Γι’ αυτό κλιμακώνουμε τον αγώνα,  μετατρέποντας την οργή μας σε απόφαση οργάνωσης και πάλης ενάντια στον πραγματικό ένοχο, που είναι το σημερινό αντιλαϊκό κράτος, η κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που βαδίζουν στις ράγες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και το σύστημα της εκμετάλλευσης που υπηρετούν. Αυτοί  είναι οι μεγάλοι ένοχοι!

Αυτοί βρίσκονται πίσω από κάθε μορφή βίας απέναντι στις γυναίκες, πίσω από κάθε έγκλημα σε βάρος του λαού, πίσω από όλα τα καθημερινά «Τέμπη».  Αυτοί ευθύνονται για τη γυναικεία ανισοτιμία και καταπίεση.  Η πολιτική τους:

  • Καταδικάζει την εργαζόμενη σε μια ζωή – λάστιχο, με εξοντωτικά ωράρια, χωρίς μισθούς που θα καλύπτουν τις ανάγκες της, χωρίς προστασία του γυναικείου οργανισμού και της μητρότητας.
  • Τσακίζει την αυτοαπασχολούμενη με τους φόρους και τα δυσβάστακτα χρέη και ξεκληρίζει την αγρότισσα.
  • Βγάζει στον πλειστηριασμό τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών για να κερδίζουν τα κοράκια των funds.
  • Πνιγεί χωριά και καίει δάση, λαϊκές κατοικίες και ανθρώπους, χωρίς κρατική χρηματοδότηση για αντιπλημμυρικά-αντιπυρικά έργα και για αντισεισμική προστασία.
  • Δίνει δισεκατομμύρια για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και την εμπλοκή της χώρας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό, κόβοντας από τη χρηματοδότηση για την Υγεία, την Παιδεία και την Πρόνοια.

Μπροστά στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, την 8η Μάρτη, ως απόγονοι των εξόριστων αγωνιστών της Μακρονήσου  εμπνεόμαστε και από τις  γυναίκες  εκείνες που σε δύσκολους καιρούς για το λαϊκό κίνημα , μετά τη  μεγάλη λαϊκή  εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης  που χιλιάδες γυναίκες  της πατρίδας μας  έδωσαν το παρών με το όπλο στο χέρι  μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ  ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους  αλλά και  αργότερα μέσα από τις τάξεις του ΔΣΕ ενάντια στο αστικό κράτος και τους υποστηρικτές του, κράτησαν ψηλά τη σημαία του  ταξικού αγώνα στα ξερονήσια της εξορίας και στους τοίχους των εκτελέσεων.

Εμπνεόμαστε από τις  αγωνίστριες Μακρονησιώτισσες που στάθηκαν αλύγιστες και όρθιες μαζί με τα παιδιά τους, αντέχοντας τα πιο σκληρά βασανιστήρια και τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης  , νέες και γριές, εργάτριες και αγρότισσες, σπουδάστριες και διανοούμενες, πάντα χαμογελαστές. Δεν υπέκυψαν στις απειλές, στις βρισιές και  στα βασανιστήρια, αν και οι βασανιστές τους έλεγαν, όταν μεταφέρθηκαν οι γυνάικες από το Τρίκερι στη Μακρόνησο, ότι «είναι θέμα ημερών να λυγίσουν και να υπογράψουν δήλωση». Όμως εκείνες , αφήνοντας έκπληκτους τους δεσμοφύλακές τους, δεν σκέφτηκαν ούτε μια στιγμή να προδώσουν τους δικούς τους, τα παιδιά τους, τα ιδανικά και τις αρχές τους . Πάλεψαν, όπως οι άντρες Μακρονησιώτες, και βγήκαν νικήτριες με ψηλά το κεφάλι, νικήτριες απέναντι στο ανάλγητο αστικό κράτος και  τους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές που ήταν οι σύμμαχοί του και οι εχθροί του Λαού.

Ζωντανές και παρούσες με το παράδειγμά τους μας καλούν να  δυναμώνουμε μαζί με εργατικά σωματεία, ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους, τους  άλλους μαζικούς φορείς, την κοινή μας πάλη για να διεκδικήσουμε ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για τη ζωή των γυναικών, την ισοτιμία και τη χειραφέτησή τους. Τώρα έχει σημασία να δυναμώσει η γυναικεία συμμετοχή στη λαϊκή οργάνωση και δράση, στον δρόμο της ανατροπής του σάπιου και διεφθαρμένου καπιταλιστικού συστήματος.                                                            ΑΘΗΝΑ  5/3/25

Το ΔΣ της ΠΕΚΑΜ

 77 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ



Συμπληρώθηκαν 77 χρόνια από τη Μεγάλη Σφαγή κρατουμένων κομμουνιστών και αγωνιστών της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης στο Α ΕΤΟ Μακρονήσου, από τα διατεταγμένα εγκληματικά όργανα του αστικού κράτους και των Αγγλοαμερικάνικων στηριγμάτων του.

Ήταν Σάββατο 29/02/1948 όταν  οι φαντάροι που κρατούνταν κάτω από συνθήκες ανείπωτων βασανιστηρίων μέχρι θανάτου, επειδή δεν αποκήρυσσαν τις ιδέες τους, τους αγώνες τους και το ΚΚΕ, ο ανθός της νεολαίας, της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, που είχαν δώσει την ψυχή και τη ζωή τους στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους φασίστες καταχτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, έπεφταν νεκροί από τις σφαίρες των άνανδρων ανθρωποφυλάκων του λόχου ασφαλείας της Μακρονήσου. Ήταν η αρχή της μεγάλης σφαγής !

Μιας σφαγής  που συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα με μεγαλύτερη σφοδρότητα, όταν όλα τα μυδράλια από την  ακταιωρό που μετέφερε από το Λαύριο τον Διοικητή του Στρατοπέδου Μπαϊρακτάρη κτύπησαν ανελέητα τους άοπλους περήφανους και ανυπότακτους  στρατιώτες, που στέκονταν αλύγιστοι σε θέση προσοχής, ψάλλοντας  τον εθνικό ύμνο, με μόνο όπλο την παλικαριά, την συντροφική αλληλεγγύη, την πίστη τους στα ιδανικά της λαοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

77 χρόνια από τότε κανένας δεν μπόρεσε να τη σβήσει από τη μνήμη του λαού μας και από τις επόμενες γενιές που θέλουν να συνεχίσουν στα ίδια βήματα του αγώνα με όσους χάθηκαν στο δίκαιο αγώνα για την ανατροπή της κοινωνίας της εκμετάλλευσης.

 

Η μεγαλειώδης αντίσταση των άοπλων, κρατούμενων, κομμουνιστών και δημοκρατικών φαντάρων,  ο ηρωικός θάνατος των 300 από αυτούς, αποκάλυψε την ωμό, δολοφονικό πρόσωπο των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών (που αυτοπροβάλλονταν ως δημοκρατικές και φιλειρηνικές δυνάμεις )  για την εδραίωση της συμμάχου τους μισαλλόδοξης ελληνικής αστικής εξουσίας, καθώς και το απάνθρωπο πρόσωπο των δεσμωτών της Μακρονήσου προκειμένου να τσακίσουν σωματικά και ψυχικά τους αγωνιστές σε μια περίοδο όξυνσης της ταξικής πάλης με την ηρωική εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού στην κορύφωσή της. Ανέδειξε όμως  και το μήνυμα  της Αντίστασης, της Λεβεντιάς, της Αξιοπρέπειας και της Πίστης στα Ιδανικά της ταξικής απελευθέρωσης.

 

Εβδομήντα επτά χρόνια μετά, η ηρωική στάση των κομμουνιστών στρατιωτών αποτελεί ακόμη φάρο αντίστασης στη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστικών κέντρων  που πολτοποιούν τους λαούς κάτω από τη μπότα των οικονομικών  συμφερόντων των εθνικών αστικών τάξεων, σπέρνοντας στο όνομα της δημοκρατίας και της ειρήνης πολέμους και ανείπωτη εξαθλίωση, ξεθάβοντας ταυτόχρονα από τα ματωμένα τους θησαυροφυλάκιά τους το φάντασμα του φασισμού..

Μας καλεί να κρατήσουμε ψηλά τη σημαία της Επανάστασης της  σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της κομμουνιστικής κοινωνίας όπως την ύψωσαν και την κράτησαν οι αλύγιστοι της Μακρονήσου. ΑΘΑΝΑΤΟΙ !

ΑΘΗΝΑ 3/3/25

ΤΟ   Δ.Σ.

 

 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ 16/02/25

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  ΣΕ  ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΤΗΣ  ΠΕΚΑΜ

” ΟΤΑΝ  Η  ” ΤΡΕΛΑ ” ΑΠΟΚΤΗΣΕ  ΤΟΠΙΚΟ  ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ”

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΤΟΥ  ΒΙΒΛΙΟΥ  ΤΟΥ Δ.Γ. ΥΦΑΝΤΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ  16/02/2025   ΚΑΙ  ΩΡΑ  18:00

ΑΙΘΟΥΣΑ Ο.Γ.Ε.  ΠΛΑΤΕΙΑ  ΚΑΝΙΓΓΟΣ ( ΒΕΡΑΝΤΖΕΡΟΥ 1 )

ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ

ΑΓ. ΑΣΩΜΑΤΩΝ 31 – ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 2103247820,  mail: info@pekam.org

 

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (Π.Ε.Κ.Α.Μ.) καλεί τα μέλη του στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση , που θα γίνει την Κυριακή 9/2/2025 και ώρα 10.30 π.μ.  στο μουσείο  της Π.Ε.Κ.Α.Μ ,  Αγίων  Ασωμάτων 31 – Θησείο Αθήνα.

Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη για τον προγραμματισμό και την υλοποίηση των στόχων του σωματείου μας.

Μετά την Γενική Συνέλευση θα ακολουθήσει  η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.

ΤΟ Δ.Σ

 

Ανακοίνωση – Καταγγελία

Το ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) καταδικάζει απερίφραστα την προσπάθεια της φίμωσης κάθε νέου στρατευμένου που εκφράζει δημόσια την αντίθεσή του στην εμπλοκή της χώρας στους πολέμους των ιμπεριαλιστών και την αλληλεγγύη τους στους λαούς που ματώνουν εξαιτίας αυτών. Γι’ αυτό και θεωρούμε απαράδεκτη την απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης του στρατευμένου από βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ γιατί συμμετείχε στο αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό συλλαλητήριο ενάντια στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ που συνεχίζει το ματοκύλισμα των λαών της περιοχής, στηριζόμενο στις πλάτες των ιμπεριαλιστών συμμάχων του. Ταυτόχρονα καταγγέλλουμε την κυβέρνηση για την τιμωρία με φυλακή, του στρατιώτη που παραβρέθηκε στην αντιπολεμική συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Είναι δικαίωμα κατακτημένο με αγώνες , οι στρατευμένοι νέοι να εκφράζουν ελεύθερα τις πολιτικές τους απόψεις , να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις του εργατικού – λαϊκού κινήματος, όπως και σ΄ αυτές ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς, αφού η συμμετοχή της χώρας μας στην Ουκρανία με την αποστολή όπλων και στη Μ. Ανατολή με την αποστολή πλοίων που υπερασπίζονται τα κέρδη των εφοπλιστών και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, βάζοντας σε κίνδυνο της ζωή των νέων στρατευμένων και γενικότερα του ελληνικού λαού. Οι νέοι στρατευμένοι έδωσαν όρκο υπεράσπισης των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού και της χώρας μας και όχι για τη συμμετοχή τους στη σφαγή άλλων λαών κάτω από τις σημαίες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Εμείς, οι απόγονοι των Μακρονησιωτών οπλιτών και άλλων κρατουμένων πολιτικών αγωνιστών, που φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν και βασανίστηκαν σε αυτό το ελληνικό Νταχάου επειδή αντιστάθηκαν στη τριπλή φασιστική κατοχή της Ελλάδας και αγωνίστηκαν για την απελευθέρωσή της, το λέμε σ΄ όλους αυτούς που στοχοποιούν τα παιδιά μας, πολύ περισσότερο σ΄ αυτούς που την θυμούνται τη Μακρόνησο για να δημιουργήσουν προφίλ δήθεν προοδευτικότητας, πως για την η ατρόμητη στάση τους στο κολαστήριο της Μακρονήσου, πλήρωσαν βαρύ τίμημα ακόμα και με τη ζωή τους για την υπεράσπιση του δικαιώματος να εκφράζουν ελεύθερα τις πολιτικές τους θέσεις και να υπερασπίζονται το λαό και τη νεολαία. Αυτή η στάση τους έγινε φάρος ζωής και αγώνα για τις επόμενες γενιές.

Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά και εκφράζουν τις ανησυχίες και τα αιτήματα του λαού για να σταματήσει το ματοκύλισμα στη γειτονιά μας και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτό.